Alemde

Fasl-ı bahar devridaim eder imiş alemde
Musa olan kurtla koyun güder imiş alemde
Şerden hayır devşirip de idrak eden bir kişi
Pay eylermiş külli varı atar imiş alemde

Ferhat kendi yaratmıştır dil verdiği Şirin’i
Saklamış ya bir sır gibi kimse bilmez yerini
Aşktır başı aşktır sonu yoktur daha derini
Her şey başlayıp onunla biter imiş alemde

Süleyman anlasa bile her canlının dilinden
Çok çekmiştir cümle cihan cahillerin elinden
Ondandır ki tufan çıkar gözlerimin selinden
Zevrak olmayan Deniz’de batar imiş alemde

* * *

İlişme

Madem değişmiyor gidişin sonu
Çıkıp gökyüzünde aya ilişme
Geri gelmez oku çekme sadaktan
Uzatma elini yaya ilişme

Tek doğru değilsin dikine gitme
Yönü bilmediğin çöllerde yitme
Kurtarırım diye huzursuz etme
Yaşıyor cümlesi köye ilişme

Kovalama artık gidip kaçmışı
Bir canlı da olsa kucak açmışı
Sorup durma art niyetle geçmişi
Her insan insandır soya ilişme

Bin bir cevher dolu zerre çamurda
Kimsenin hakkı yok garip samurda
Her damlanın kadri vardır ömürde
Neler barındırır koya ilişme

Doğru bildiğini eyleme tehir
Zamanı geçerse olurmuş zehir
Bırak vadilerden çağlayıp nehir
Dökülsün Deniz’e çaya ilişme

* * *

Beni

Zalim karşısında susarsam eğer
Koymayın kapıya bacaya beni
Bazen bir tek kelam bir ömre değer
Saymayın manasız heceye beni

Göçüp gidenlerin kapısı örtük
Yağmurda çamurda abası yırtık
Hayır gelmez ise gündüzden artık
Salmayın zifiri geceye beni

İnsan geçer bazı insan yerine
Alemi sığdırır bir gün serine
Atacak olduktan sonra derine
Çekmeyin doruğa yüceye beni

İyidir derler hep zihnin açığı
Olmazmış insanın tamı buçuğu
Ayırmayın asla büyük küçüğü
Eş tutun dev ile cüceye beni

Acaba kim verir gücünü yelin
Kırmayın insanın gönlünü alın
Günü geldiğinde Deniz’e salın
Vermeyin rahibe hocaya beni

* * *

Aklıma Gelmezdi

Kırk yıl ağlayıp da böyle halime
Güleceğim hiç aklıma gelmezdi
Yoldaşlık ederek gonca gülüme
Solacağım hiç aklıma gelmezdi

Hangi sel ola ki ben gibi taşkın
Önüne set gelmez böylesi aşkın
Araf’ın düzünde umutsuz şaşkın
Kalacağım hiç aklıma gelmezdi

Eğer yeri varsa gönülde serde
Bir söz çare olur amansız derde
Gökte arar iken Leyla’yı yerde
Bulacağım hiç aklıma gelmezdi

El etek çekmişim dağdan ovadan
Nur yağsa istemem artık havadan
Kırk yıl bekleyip de canı yuvadan
Salacağım hiç aklıma gelmezdi

Razı değil idim gözün yummana
Yolcu ettin çöl Yemen’e Amman’a
Deniz’den kaçıp da derin ummana
Dalacağım hiç aklıma gelmezdi

* * *

Hanesinde


Ağyare rakibiz yarene yaren
Hoş gele cümlesi dar hanesinde
Niran u tamu hep bir neticede
Erdiysek vuslata yar hanesinde

Rah-ı hakikatte huruç eyleyip
Hak aşkıyla nice engin boylayıp
Leyl ü nehar daim ismin söyleyip
İçmişiz iksiri mar hanesinde

Softalar verse de katle fermanı
Rüstem ile pay ederiz harmanı
Her derdin içinde gizli dermanı
Alınca demini sır hanesinde

Yarin aşkı ile zikir edenin
Cihana faydalı fikir edenin
Kanaat getirip şükür edenin
İşi olmaz imiş var hanesinde

Deniz’lerden nice katre derdik ya
Derdik de murada böyle erdik ya
Bu alemi bir tek pula verdik ya
Kalmadı ahımız kar hanesinde

* * *

An Meselesi

Ey yarenler aşk narına
Yakılmam an meselesi
Mansur ile hak darına
Çekilmem an meselesi

Dumanlar çıkar serimden
Kanlar süzülür derimden
Kıpırdarsam bir yerimden
Yıkılmam an meselesi

Ömür boyu kaldım yadda
Pişemedim narda odda
Bir ağaç dibine Xod’da
Ekilmem an meselesi

Yad oldum şehire köye
Ahire ermezmiş gaye
Bu alemde ibret diye
Bakılmam an meselesi

Hedef olup vurgunlara
Sarmaya ak yorganlara
Şimdi yağlı urganlara
Takılmam an meselesi

Cümle alem her bakımdan
Kurtaramaz ki yükümden
Bir fidan gibi kökümden
Sökülmem an meselesi

Kadıların sorusuna
Razı oldum yarısına
Nesimi’nin derisine
Dikilmem an meselesi

Belki bir gün daha erken
Artık son lokmamı yerken
Eğilmem kırılmam derken
Bükülmem an meselesi

Kendimden kaçıp Deniz’e
Kaçkar’dan uçup denize
Çoruh’tan geçip denize
Dökülmem an meselesi

* * *

Derman Olur

Feryad u figanla yürek sızlatan
Bülbülün derdine gül derman olur
Bazen diz dizeyken kendin özleten
Mecnun sevdasına çöl derman olur

Bilirim gelecek benim de sıram
Bu aşkın yanında dert değil verem
Tutuşup bir ahla yansa da Kerem
Sonunda Aslı’ya kül derman olur

Daha doğmamışken kertilir ise
En son terazide tartılır ise
Nuh ile tufandan kurtulur ise
Deniz’de kalana sal derman olur

* * *

Nazar Et

Ezelden ebede gideriz böyle
Kevn ü mekandaki hale nazar et
İster leyl ü nehar sad kelam eyle
Hakikate yakın dile nazar et

Sacur reva mıdır bezm-i cihane
Huri gılman olmuş zat-ı şahane
Raks edip dönmeler külli bahane
Kisb ü kar edecek pula nazar et

Berat-ı hümayun bab-ı alinin
Kıymeti nerdedir Bektaş Veli’nin
Zeheb-i zaibtir Derya selinin
Kervan-ı adem-i kula nazar et

* * *

Zeynep

Sensiz ne yazarsa yazsın ol kalem
Beterdir Araf’ın düzünden Zeynep
Ağlar isen batar koskoca alem
Nuh tufanı kopar gözünden Zeynep

Kem diller adımı anarsa bir gün
Lokmasın kanıma banarsa bir gün
Sahralar damlayla kanarsa bir gün
Bil ki senin sevdan yüzünden Zeynep

Bilinmez insanın cefası kastı
Aslına yakışır her samur postu
Çağırırsan gelir düşmanı dostu
Alem kilitlenir sözünden Zeynep

Yoktan öte bir yokluğu var etmez
Yarini ağyara yarsa yar etmez
Sen varken buzdağı olsa kar etmez
Deniz’ler tutuşur közünden Zeynep

* * *

Gurbette


Eriyip tükendim sıladan uzak
Anladım doğrulmaz belim gurbette
Her adımda saklı başka bir tuzak
Sahipsiz kalacak ölüm gurbette

Dışarım buz keser Kerem’dir özüm
Dostuma dönmeye tutmuyor dizim
Düzensizdir artık yad elde sazım
Buluşmaz mızrapla telim gurbette

İyi olmaz imiş kem söz yarası
Yükünden ağırdır belli darası
Ne Deniz’i kaldı ne de Kara’sı
Damla bile değil selim gurbette

* * *

Dağlar

Kervanın halini görmez misiniz
Neden dumanlıdır başınız dağlar
Ağustosta geçit vermez misiniz
Hiç belli değildir işiniz dağlar

Elde tutulmalı dirgenle yaba
Menzile ermeye gerekir çaba
Uçarmış atmaca kartal akbaba
Yüksekte alıcı kuşunuz dağlar

Gurbette kalanın hali çok yaman
Kimi ayrı düştü yarden bir zaman
Bulamaz sizlerde hiç kimse aman
Daima çatıktır kaşınız dağlar

Aşıkları destan olmuş dillerde
Yaylacılar çadır kurar bellerde
Garipler kalsa da yaban ellerde
Yiğide konaktır döşünüz dağlar

Bakarsın ki gelir Deniz’e çağrı
Kimi dik yükselir kimi de eğri
Erciyes Toroslar Süphan’la Ağrı
Bir de Kaçkar ile beşiniz dağlar

* * *

Gel

Çık düze
Salın gel
Sür göze
Alın gel

Yorulsun
Durulsun
Sarılsın
Kolun gel

Kerterler
Örterler
Tartarlar
Malın gel

Deniz boş
Bağrın taş
Eğme kaş
Yalın gel